چرا بسیاری از مردم با افتخار می گویند از ریاضیات بدمان می آید ؟!

 

معمولاً زیاد نمی شنویم کسی بگوید:« هیچ وقت از زیست شناسی یا از ادبیات خوشم نیامده است !» . مطمئناً همه عاشق این رشته ها نیستند ولی  آنها که این رشته ها را دوست ندارند به خوبی درک می کنند که کسانی دیگر هستند که این رشته ها را دوست دارند .

 اما بر عکس به نظر می رسد که ریاضیات و موضوعاتی مانند فیزیک که محتوای ریاضی بالایی دارند  نه فقط بی تفاوتی بلکه انزجار واقعی را در مردم  بر
 می انگیزد. چه چیزی سبب می شود که بسیاری از مردم به محض اینکه بتوانند، موضوعات ریاضی را رها کنند و تا آخر عمر خاطره ی روزهایی را که با ریاضیات سر و کار داشتند با دلهره به یادآورند ؟

احتمالاً آنچه برای مردم ناخوشایند است بیشتر تجربه ی کلاسهای ریاضی است تا خود ریاضیات و این بیشتر قابل فهم است .  چون مفاهیم ریاضی پیوسته روی مفاهیم قبلی ساخته می شوند ، تداوم و پا به پای کلاس پیش آمدن  در یادگیری ریاضیات بسیار مهم است . مثلاً اگر در ضرب عددهای دو رقمی در یکدیگر به اندازه ی کافی مهارت نداشته باشید زمینه ای برای یادگیری قانون توزیع پذیری نخواهید داشت . دراین صورت احتمالاً با ضرب پرانتزها در یکدیگر در عبارتی مانند (x+2) (x+3) راحت نخواهید بود و بعد نمی توانید ریشه های مربعی را درست بفهمید و اگر ریشه های مربعی را خوب درک نکنید  نمی فهمیدچرا عدد طلایی برابر است با 2/1^(5)+1  تقسیم بر ۲

 ( فرمول نویسی هم دردسر شده :  بخونید یک به اضافه رادیکال ۵  تقسیم بر ۲)